Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

ΛΑΜΟΓΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΠΕΛΕΚΗ, με τους αρμόδιους Υπουργούς, αλλά ...το ...ΣΟΕ ….τι κάνει.?.

Posted by pontikas στο 04/12/2010

 Περάσαν τόσα χρόνια και ολοι ασχολούνται με το Βατοπέδι και τις ευθύνες.
Παρέλαση έγινε μέχρι σήμερα στην προανακριτική εξεταστική επιτροπή της Βουλής και τις τελευταίες μέρες κάλεσαν και τη Συμβολαιογράφο Κα Πελέκη η οποία έκανε τα συμβόλαια της μεταβίβασης των εκτάσεων του Δημοσίου.Η Κα Κατερίνα Πελέκη (σύζυγος του πρώην Υπουργού Πολιτισμού Βαγγέλη Βουλγαράκη) δήλωσε ότι «κουράστηκε να παρουσιάζεται από το πολιτικό σύστημα ως το…μεγαλύτερο λαμόγιο στην Ελλάδα».
Σαφώς και έχει απόλυτο δίκηο, διότι υπάρχουν και μεγαλύτερου…κύρους- υψους λαμόγια, αλλά και …περισσότερα στον αριθμό, δείχνοντας το Κώστα Καραμανλή, τον Αγγέλου, το Ρουσόπουλο, και τους αρμόδιους πρώην Υπουργούς που ήταν συνυπεύθυνοι στη εν λόγω υπόθεση.Συγχρόνως δήλωσε ότι «έχουν εκλείψει οι άνδρες…που φοράνε παντελόνια».Βαρειά κουβέντα, αλλά δυστυχώς  σύγχρονη-επίκαιρη και αληθινή.
Η Κα Πελέκη συν τοις  άλλοις δήλωσε με πλήρη συνείδηση στην επιτροπή, ότι απλά και ουσιαστικά «ελήφθη μία απόφαση Κυβερνητικής πολιτικής» την οποία εδόθη εντολή στους αρμόδιους Υπουργούς να υλοποιήσουν. Απλά – ξάστερα – ωμά και σταράτα !
Συνεχίζοντας τόνισε ότι εφόσον θεωρείται ότι υπάρχει ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου, να καλέσει (όπως έπρεπε να πράξει από την αρχή ο Καραμανλής) 5 οίκους αξιολόγησης και να ζητήσουν να τα εκτιμήσουν.
Στα θέματα που δεν ξέρουν να πάνε παραπέρα (όπως πχ τώρα , με την οικονομία ακριβοπληρώνουμε εκατοντάδες επιστήμονες, υπεύθυνους και αναγνωρισμένους οίκους και δανειστές του εξωτερικού, την ίδια τη Τρόϊκα ώστε  να βρούνε λύση).
Στη περίπτωση του Βατοπεδίου, απλά και τυπικά κάλεσαν το ΣΟΕ (Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών) για να κάνει την αποτίμηση-εκτίμηση της περιβόητης Δημόσιας έκτασης.
Ολοι γνωρίζουν το ρόλο του ΣΟΕ. Το ΣΟΕ εκτίμησε …με δικά του κριτήρια, (επιστημονικά, μέχρι και τα …αλμυρά ψάρια της λίμνης λένε οι κακές γλώσσες ότι έβαλε) και τους παρέδωσε μιά έκθεση αποτίμησης.Δεν ήξερε άν επρόκειτο για Δασική έκταση, μη άρτια και μη οικοδομήσιμη ? Να μάθουμε επιτέλους αν τα ψάρια είχαν χρώμα και ονοματεπώνυμο.
 Εκεί υπάρχει το …μεγάλο πρόβλημα, το οποίο μέλλει να…αποσαφηνισθεί περίτρανα στη Βουλή των Ελλήνων, μαζί με την έκθεση του ΣΟΕ.Αν το καλέσουν βέβαια.

Γιατί καλύπτουν το ΣΟΕ ?

Διαβάσαμε παλαιότερα τη σύντομη αιτιολόγηση του ΣΟΕ και γελάσαμε όλοι. Θα θέλαμε να τη ξανακούσουμε στη Βουλή αυτή τη φορά.Ισως έχει άλλη διάσταση και..κύρος.Τι έχει να προσθέσει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) για την έκθεση, ως Σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους ?

Παράλληλα θα πρέπει η λίμνη να εκτιμηθεί και από τουλάχιστον 3 ξένους οίκους μαζί με  Ελληνες Μηχανικούς και στο τέλος να συγκριθούν τα πορίσματα των εκθέσεων αποτίμησης-εκτίμησης του ΣΟΕ.Κρίνεται προκλητικά εύλογο το ερώτημα γιατί άραγε δεν κάλεσαν μέχρι σήμερα, το  ΣΟΕ – που έκανε την εκτίμηση – να καταθέσει στη Βουλή.

Πληρώθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο για να κάνει την εκτίμηση, με λεφτά του Ελληνικού Λαού που τώρα υποφέρει.Να μας εξηγήσει επιτέλους να μάθουμε, με ποιό άραγε τρόπο εκτιμά τις Δασικές μη οικοδομήσιμες εκτάσεις και τις λίμνες. Εκεί βρίσκεται το κλειδί της υπόθεσης (πέραν της πολιτικής διάστασης) για το Βατοπέδι, στην έκθεση του ΣΟΕ πάτησαν οι πολιτικοί μας  και Δικαστικοί κύκλοι αναφέρουν ότι «θα γελάσουμε» με το σκεπτικό της εκτίμησης της λίμνης.Να καταλάβουμε και το ρόλο του ΣΟΕ, ώστε τώρα με τις αναμενόμενες ιδιωτικοποιήσεις…ο Παπανδρέου να το πάρει σα Σύμβουλο για τις εκτιμήσεις άλλων Δασικών εκτάσεων, άγονων νησιών μέχρι και την Ακρόπολη, που ξέρεις, όλα γίνονται σήμερα.
Σε τελική ανάλυση άν δεν έκανε τα Συμβόλαια η Κα Πελέκη, θα τα έκανε κάποιος άλλος Συμβολαιογράφος.
Πάντως όλα αυτά τα βλέπει η Ευρώπη και συνεχίζει να λέει «Ελληνες – λαμόγια», με τη δημιουργική λογιστική και τις υπερεκτιμήσεις !

Κων/νος ο Φορολογούμενος
 .
Δημοσιεύθηκε στο  http://www.pontikas.wordpress.com/
-

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Oι Ελληνες Υπουργοί και Βολευτές...

Οι Ελληνες Υπουργοί και ΒοΛευτές...σε μιά χώρα που καταρρέει, συνεχίζουν να διαγκωνίζονται, για να μη δυσαρεστήσουν βολεμένους ψηφοφόρους τους.

Αυτό ήταν και δυστυχώς εξακολουθεί να παραμένει το μοντέλλο  διακυβέρνησης, ιδιαίτερα αυτή τη δύσκολη περίοδο (σε συνδυασμό με τους Καλλικρατικούς Δήμους και Περιφέρειες) που η Ελλάδα, δεν έχει ανάγκη πάνω από 90 Βουλευτές ! ! !

Μόνο έτσι...τα τρώμε δήθεν ΟΛΟΙ μαζί, που λέει και ο Πάγκαλος.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Alpha τράπεζα : είναι ή φαίνεται Ισχυρή ?

Alpha: Ισχυρή, με ενισχύσεις 8,44 δισ.€ ?



Διαβάσαμε το διαφημιστικό άρθρο του δημοσιογράφου Κώνστα
στο μπλόκ  banks news,  ότι τάχαμες είναι «Κορυφαίες επιδόσεις στα stress test του καλοκαιριού και ικανοποιητική, για τη συγκυρία, κερδοφορία 9μήνου εμφάνισε η Alpha Bank».
Mήπως όλα τα παραπάνω, δεν είναι αλήθεια και μας παραπλανούν ?

Το ιδιο αρθρο διαβαζουμε ?

 Παραθετω κομματια του απο πανω αρθρου που με κανουν να πιστευω οτι η τραπεζα ειναι καταδανεισμενη απο ολες τις μεριες και ασυνεπης ως προς τον αρχικο σχεδιασμο επιστροφης των προνομιουχων μετοχων στο κρατος...

1. Πίσω από την ισχύ των οικονομικών καταστάσεων, πάντως, κρύβονται και οι αθρόες ενισχύσεις που έχει λάβει η τράπεζα από το Δημόσιο, συμμετέχοντας και στα τρία επιμέρους προγράμματα του κρατικού σχεδίου στήριξης, με συνολικό ποσό 8,44 δις. ευρώ

2.  το ποσό ανεβαίνει στα 8,696 δις. ευρώ, αν προστεθούν και οι ενισχύσεις στην κυπριακή θυγατρική του ομίλου από το αντίστοιχο πρόγραμμα της κυβέρνησης της Λευκωσίας.

3. το φθινόπωρο του 2008, η διοίκηση της Alpha έδωσε και ένα εσφαλμένο μήνυμα στους μετόχους για έξοδο από το πρόγραμμα κρατικών ενισχύσεων

4. Η διοίκηση της τράπεζας φαίνεται ότι δεν είχε κάνει με μεγάλη ακρίβεια τους υπολογισμούς της: μέχρι σήμερα, τα 940 εκατ. ευρώ από το Δημόσιο, με την έκδοση 200 εκατ. προνομιούχων μετοχών (ένα από τα μεγαλύτερα ποσά κεφαλαιακής ενίσχυσης που έχει λάβει ελληνική τράπεζα από το κράτος)

5. Στο μεταξύ, η τράπεζα έχει επιβαρυνθεί με 54,1 εκατ. ευρώ για την καταβολή αποδόσεων στο Δημόσιο, έναντι των κεφαλαιακών ενισχύσεων, κατά το 9μηνο του 2010, ενώ άλλα 57,9 εκατ. ευρώ κατέβαλε για το 2009

6. Η Alpha, μέσω της θυγατρικής της στην Κύπρο έλαβε ενισχύσεις, με τη μορφή ειδικών τίτλων, και από την κυβέρνηση της Κύπρου:

- κατά την περίοδο 1.1 - 30.9.2010, σε νέες εκδόσεις κοινών ομολογιακών δανείων με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.

(σχόλιο σε άρθρο, διάβασέ το ολόκληρο στο )
   ΠΗΓΗ,  http://www.banksnews.gr/ 

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Καντονά, τα Λεφτά είναι τακτοποιημένα όμορφα στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών

Σωστό κι αυτό που είπε η Λαγκάρντ.

Με τη διαφορά ότι ο Καντονά -κατά τεκμήριο ανίδεος από οικονομία- έχει αποδείξει την αξία του στο γήπεδο (και όχι μόνο σ’ αυτό, θα έλεγα). Αυτοί, πόσο έχουν αποδείξει την αξία τους στην οικονομία και την πολιτική;

Κανονικά θα έπρεπε να είναι υπόλογοι για αληθινά εγκλήματα εις βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων, για την έκβαση μιας πολιτικής και οικονομικής περιπέτειας που βάζει τις κοινωνίες της ευρωπαϊκής περιφέρειας (τουλάχιστον αυτές) στον γύψο για «τουλάχιστον μισή γενιά», όπως προέβλεψε ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Τομάζο Πάντοα Σκιόπα (και καλύτερη απόδειξη για του λόγου το αληθές, το πολυνομοσχέδιο του εργασιακού Μεσαίωνα).

Θα έπρεπε να λογοδοτήσουν για την ανικανότητά τους να προβλέψουν τη χρηματοπιστωτική κρίση, να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις των ανθρώπων για τις οποίες υποτίθεται ότι ανησυχούν.

Θα έπρεπε να τιμωρηθούν για την ευκολία με την οποία μετέτρεψαν τη χρηματοπιστωτική κρίση σε κρίση χρέους στην περιφέρεια της Ευρωζώνης (και όχι μόνο σ’ αυτήν).

Θα έπρεπε να ελεγχθούν για τη συνενοχή τους στο έγκλημα του πιστωτικού συστήματος να κάνει χοντρό παιχνίδι με τα τοξικά επενδυτικά προϊόντα.

Υπάρχει, εν ολίγοις, μια μακρά λίστα τεκμηρίων της ανικανότητάς τους να διαχειριστούν την κρίση. Η ανικανότητά τους στην οικονομία είναι τόσο αποδεδειγμένη, όσο αδιαμφισβήτητη είναι η ευστοχία του Καντονά στα γκολ. Αυτό το ξέρω κι εγώ ο ποδοσφαιρικά άσχετος.

Ίσως, όμως, δεν πρόκειται απλώς για ανικανότητα. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι μια σχέση στοργής προς το πιστωτικό σύστημα που έχει χάσει τα τελευταία ίχνη δημιουργικής επίδρασης στην οικονομία και, αντιθέτως, έχει απελευθερώσει τις πιο καταστροφικές του δυνάμεις. Σχέση στοργής με το αζημίωτο, ενδεχομένως. Στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή ευδοκιμεί μια ιδιαίτερη συνομοταξία πολιτικών ζώων (κατά τον Αριστοτέλη) που είτε έχουν μια μακρά προϋπηρεσία σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, είτε εναλλάσσουν με ευκολία τους υπουργικούς τους θώκους με θέσεις ευθύνης σε «τοξικές» τράπεζες ή επιχειρήσεις με πυκνές σχέσεις με αυτές.

Ένα ευρωπαϊκό «Ειδικό Δικαστήριο» του μέλλοντος ίσως φέρει στο φως ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σχέση αυτή. Ίσως να βοηθήσει και η Wikileaks σ’ αυτό. Προς επίρρωση αυτής της σχέσης στοργής, η ευρωπαϊκή νομενκλατούρα δεν ντράπηκε να δώσει στη δημοσιότητα τεκμήρια: όπως ανακοίνωσε η Κομισιόν, από την κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, το 2008, μέχρι σήμερα έχουν εγκριθεί εθνικά προγράμματα «σταθεροποίησης» ύψους 4,5 τρισ. ευρώ!

Από αυτά, 2 τρισ. έχουν κανονικότατα εκταμιευτεί, έχουν δηλαδή καταλήξει στα ταμεία των τραπεζών είτε με μορφή εγγυήσεων, είτε δανείων, είτε εντελώς δωρεάν, με τη μορφή μιας εικονικής κρατικοποίησης.

Βλέπετε;

Λεφτά και υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη περισσότερα, τακτοποιημένα όμορφα στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών, κάποιες από τις οποίες επιστρέφουν συνάμενες κουνάμενες στην κερδοφορία, σαν να μη συνέβη τίποτα.

Και πράγματι, μ’ αυτά τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογούμενων, το τραπεζικό σύστημα δεν κατέρρευσε. «Σώθηκαν οι καταθέσεις του κοσμάκη».

Αλλά, τι θυσίασε ο «κοσμάκης» γι’ αυτό;

 Για να σώσει τη «νεκρή εργασία» που βρίσκεται απολιθωμένη στις αποταμιεύσεις του, καλείται να θυσιάσει τη «ζωντανή εργασία», το μόνο απτό εργαλείο επιβίωσης που διαθέτει: τη θέση εργασίας, έναν ελάχιστο ανεκτό μισθό, ένα πλαίσιο εργασιακής και κοινωνικής ασφάλειας, τους όρους ύπαρξης και αναπαραγωγής μιας ολόκληρης γενιάς. Ίσως γι’ αυτό απέτυχε ο Καντονά.

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν έχει μπει απλώς στον κυτταρικό πυρήνα του κεφαλαίου, έχει μπει στις συνειδήσεις των ανθρώπων προκαλώντας μια θεμελιώδη στρέβλωση αξιών. Ο εικονικός, αποταμιευμένος πλούτος, η καταναλωτική απόλαυση που αναβάλλεται για το μέλλον, αίφνης έχουν αποκτήσει πολλαπλάσια, πλασματική δύναμη, δυναστεύοντας τον πλούτο που παράγεται και καταναλώνεται εδώ και τώρα.

Τελικά, δεν έχουν χρηματιστικοποιηθεί μόνο η παραγωγή, οι εθνικές οικονομίες. Έχουν χρηματιστικοποιηθεί τα μυαλά των ανθρώπων. Τι θα συνέβαινε αν οι κυβερνήσεις και οι τεχνοκράτες της οικονομίας αποφάσιζαν να μη σώσουν τις τοξικές τράπεζες; Τι θα συνέβαινε αν ο Καντονά έβαζε «γκολ» στο τραπεζικό σύστημα, αν συντελούνταν πράγματι μια μαζική «έφοδος στο γκισέ», όπως επανειλημμένα έχει συμβεί, όχι από ακτιβισμό και εχθρότητα για τις τράπεζες, αλλά από τον φόβο και τον πανικό των ανθρώπων για το υπέρτατο αγαθό του «απολιθωμένου πλούτου»;

Τι θα συνέβαινε αν τον πανικό των αναλήψεων τον προκαλούσε η ίδια η αυτάρεσκη ευρωπαϊκή νομενκλατούρα με την αποδεδειγμένη αστοχία και απροθυμία της να βάλει γκολ στην κρίση; Και τι θα συνέβαινε αν τα 4,5 τρισ. ευρώ που διατέθηκαν για να «σωθούν οι αποταμιεύσεις του κοσμάκη» δίνονταν στον ίδιο τον «κοσμάκη» για να τα καταναλώσει, να βελτιώσει τους όρους ζωής του, να αποκτήσει καλύτερη και φθηνότερη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά;

Μπορεί να μην είχαμε αποφύγει καταρρεύσεις τραπεζών, αλλά πιθανότατα θα είχαμε αποφύγει τις καταρρεύσεις κρατών και κοινωνιών. Τις καταρρεύσεις που σήμερα προβάλλονται ως Η «λύση», ενώ είναι το νέο πρόβλημα. Γι’ αυτό και το επόμενο σουτ του Καντονά, ή όποιου άλλου θελήσει να τον μιμηθεί, ίσως δεν είναι άστοχο.

Κι ίσως δεν στοχεύει μόνο στα γκισέ των τραπεζών, αλλά και στα λογιστήρια των εταιρειών. Εκτός κι αν οι ευρωκράτες προλάβουν και βάλουν αυτογκόλ. Παίζει κι αυτό.

60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

 6.12.2010

του ΠΕΡΙΚΛΗ ΡΟΔΑΚΗ

Εξήντα χρόνια πέρασαν για να έρθει η άγνωστη κήρυξη της απεργίας πείνας στο Μεσαιωνικό Κάστρο-Φυλακές Κεφαλονιάς-Αργοστολίου.

Ο τότε τρόφιμος θανατοποινίτης των Φυλακών Αργοστολίου Περικλής Ροδάκης αφηγείται και περιγράφει το χρονικό του κολαστηρίου. «Οι συγκρούσεις του ΕΛΑΣ και των Άγγλων στην Αθήνα, που άρχισαν στις 4/12/1944 τερματίζονται στις 4/1/1945. Στις 5/1/1945 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αποσύρονται από την Αθήνα. Στις 11/2/1945 υπογράφεται η συμφωνία ανακωχής ανάμεσα στους Άγγλους και τον ΕΛΑΣ.


Στις 2/2/1945 αρχίζουν στην Βάρκιζα οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις αντιπροσωπείες του ΕΑΜ και της κυβέρνησης Πλαστήρα με την επίβλεψη των Άγγλων (ο Σκόμπι, Άγγλος στρατηγός είχε οριστεί αρχηγός του Ελληνικού στρατού). Και στις 12/2/1945 υπογράφεται στο Υπουργείο εξωτερικών η Συμφωνία της Βάρκιζας. Στο άρθρο 6 αυτής της συμφωνίας ορίζεται ότι ο ΕΛΑΣ , που είχε αποσυρθεί εκτός της Αθήνας, το ΕΛΑΝ και η Εθνική Πολιτοφυλακή αποστρατεύονται και ορίζεται ο χώρος που θα παραδοθούν τα όπλα του ΕΛΑΣ.

Η ύπαιθρος μένει πια στο έλεος των ένοπλων ομάδων εθνικιστών που ξεφύτρωσαν ξαφνικά και εξοπλίστηκαν από τους Άγγλους που ταυτόχρονα μετέφεραν εδώ και ισχυρές στρατιωτικές τους δυνάμεις για να δώσουν νέα διάσταση στη σύγκρουση με την ΕΑΜική Αντίσταση (Χίτες και εθνικιστές, αλλά και δυνάμεις από τα Τάγματα Ασφαλείας). Παράλληλα θα ιδρυθούν Στρατοδικεία που στηρίζονται με ειδικούς νόμους, με σκοπό να χτυπήσουν την Αντίσταση, ενώ δεν δέχονταν την υποταγή της Ελλάδας στους Άγγλους κατηγορείται η ΕΑΜική Εθνική αντίσταση για εγκλήματα και συλλαμβάνονται χιλιάδες άνθρωποι. Εγώ ήμουν στο 2ο Τάγμα του 12ου Συντάγματος. Με βάση τη συμφωνία της Βάρκιζας έπρεπε να εγκαταλείψουμε την Πάτρα.

 Φύγαμε αρχικά για την Ακράτα το Γενάρη του 1945, αλλά από εκεί θα φύγουμε και πάλι για την Ανδρίτσαινα που ήταν τόπος παράδοσης του οπλισμού μας.Πριν καλά - καλά να φτάσουμε εκεί άρχισε το όργιο των Ακροδεξιών Συμμοριών, με συλλήψεις, βασανιστήρια και φυλακίσεις. Δεν είχαμε παραδώσει τα όπλα μας όταν μάθαμε ότι άρχισαν οι συλλήψεις ορισμένων στελεχών του ΕΑΜ στην Πάτρα και στις άλλες πόλεις. Και ήταν τόσο ανησυχιτκά τα στοιχεία που μαθαίναμε, ώστε αποφασίστηκε να προφυλαχτούν ορισμένοι από μας, που είχαν ουσιαστικά στοχοποιηθεί από τις συμμορίες των δεξιών και της χωροφυλακής.

Μερικοί θα φύγουν στο εξωτερικό, ενώ άλλοι θα γυρίσουν στον τόπο τους με προφυλάξεις. Μέχρι το 1946 έχουν συλληφθεί πολλές χιλιάδες αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης που θα κλειστούν στη φυλακή και θα καταδικαστούν σε θάνατο ή και σε μικροποινές σε όλη την Ελλάδα. Γέμισαν οι φυλακές από τους καταδικασμένους για την αντιστασιακή τους δραστηριότητα. Τους περισσοτέρους βαρυποινίτες, κυρίως μελλοθάνατους, θα τους μεταφέρουν στη φυλακή της Κεφαλονιάς και της Κέρκυρας. Εκεί θα μεταφερθώ και εγώ μελλοθάνατος πια. Οι εκτελέσεις μελλοθανάτων Αντιστασιακών στην Κεφαλονιά θα αρχίσουν στις 12/1/1948. Στις 28/5/1949 με την εκτέλεση του Στέλιου Μπάλα Κεφαλονίτη πραγματοποιείται απεργία πείνας μέχρι θανάτου των πολιτικών κρατουμένων». Η απόφαση είχε παρθεί από μέρες τώρα και θα κατεβαίναμε «σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου». Σε λίγο ξημέρωνε και μαζί με την εκτέλεση του Στέλιου Μπάλα, άρχιζε η μεγάλη πορεία, ένας αγώνας που θα μπορούσες να τον πεις αποκοτιά.

Το Στέλιο Μπάλα δεν τον κράτησαν πολύ στον Αράπη. Δεν είχαν ώρα μπροστά τους.

Η εκτέλεση έπρεπε να γίνει με το χάραμα. Ο μελλοθάνατος δεν έπρεπε να δει το φως της ημέρας.

Τα χωνιά σταμάτησαν για λίγο. Περιμέναμε να ακούσουμε τα λόγια του Στέλιου, για να ξαναρχίσουμε να φωνάζουμε. Έξω στο αρχιφυλακείο ακουγόταν ασυνήθιστες κινήσεις. Ακούστηκε ο ήχος του φορτηγού που οδηγούσε ο φύλακας Λελούδας που έκανε τις δουλειές της φυλακής και μαζί με όλα τα άλλα μετέφερε και τους μελλοθάνατους. Το αυτοκίνητο μανουβράριζε για να κολλήσει κοντά στην εξώπορτα. Οι καρδιές όλων πνίγονται. Κρατούμε τις ανάσες μας για να ακούσουμε για τελευταία φορά τη φωνή του συντρόφου μας. Και άξαφνα ακούμε τις κραυγές του Στέλιου. που τον βασάνιζαν. Ήταν κάτι τρομερό. Δεν είχε ξαναγίνει τέτοιο πράγμα. Είχαμε μάθει ότι το εκτελεστικό απόσπασμα έκανε βασανιστήρια την ώρα της εκτέλεσης, αλλά στη φυλακή ποτέ δεν βασανίστηκαν εκείνοι που πήγαιναν για το εκτελεστικό.

- Αίσχος, φωνάζαμε αυθόρμητα.Τα βογκητά του Στέλιου συνεχίζονταν. Οι φωνές από τις ακτίνες πολλαπλασιάζονταν και έπνιγαν τα βογκητά του Στέλιου. Σε κάποια στιγμή που κόπηκαν οι φωνές μας ακούστηκε ένα μουγκρητό ανθρώπου που πεθαίνει μέσα σε φρικτά βασανιστήρια. Παγώσαμε. Κι ύστερα αμέσως ξεχώρισε ένα σύρσιμο κι ένας πάταγος πάνω σε αυτοκίνητο. Έβαλε μπροστά ο Λελούδας και όλα χάθηκαν στη αυγή που ροδοχάραζε στο μακρινό ορίζοντα. Ακούστηκαν σε λίγο κάποιες τουφεκιές για να θολώσουν τα πράγματα.Ύστερα από καιρό μάθαμε ότι το Στέλιο τον έσφαξαν στην πόρτα της φυλακής κατά πολύ άγριο τρόπο. Ανάμεσα σε εκείνους που τον έσφαξαν ήταν και ένας φύλακας, κοντοχωριανός του, που χρησιμοποίησε ένα μεγάλο σουγιά που κουβαλούσε πάντα μαζί του.

Αυτός ο φύλακας ένα χρόνο πριν έλεγε στον Στέλιο ότι είναι οικογενειάρχης άνθρωπος και να μην τον παρεξηγούμε αν φέρνεται και σκληρά, γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Δεν έδειχνε τα πραγματικά του αισθήματα.Εκείνο το πρωί δεν ξέραμε βέβαια τι ακριβώς είχε γίνει. Και δεν είχαμε περιθώρια να ζητήσουμε εξηγήσεις από τη διεύθυνση. Το πρωί με το άνοιγμα της φυλακή όλοι είμαστε ζαλισμένοι. Όλοι αναρωτιόμαστε τι είχε γίνει, άλλα το πνίγαμε γιατί έπρεπε να αντιμετωπίσουμε άλλα προβλήματα, την απεργία πείνας μέχρι θανάτου.Των ώρα που έφεραν το υποτιθέμενο τσάι στις φυλακές ένας εκπρόσωπος από κάθε ακτίνα δήλωνε στον υπαρχιφύλακα που συνόδευε το τσάι, ότι απεργούμε. Κατά παρά τρόπο ο υπαρχιφύλακας δεν έφερε αντίρρηση. Ο μάγειρας φώναξε μια δύο φορές. Και καθώς δεν πήγε κανένας να πάρει, έπαιρναν το καζάνι για την άλλη ακτίνα. Οι φύλακες και όλο το προσωπικό περίμενε κάποια αντίδραση. Κι όταν το καζάνι με το τσάι γύρισε στο μαγειρείο ο αντιπρόσωπος της φυλακής ζήτησε να δει τον αρχιφύλακα και το διευθυντή.

Ο αρχιφύλακας τον δέχτηκε αμέσως. Ο διευθυντής δεν ήταν στη φυλακή.Το γραφείο της ομάδας πέρα από τα όργανα που είχε εκλέξει και μια απεργιακή επιτροπή γενικά για τη φυλακή και χωριστή επιτροπή για κάθε ακτίνα. Από την στιγμή αυτή την ευθύνη γενικά στη φυλακή των έπαιρνε η απεργιακή επιτροπή. Τα μέλη των απεργιακών επιτροπών είχαν ενημερωθεί και ήταν έτοιμες.Ο αρχιφύλακας Παγκράτης δεν ήταν από τους κακούς. Θα μπορούσε να πει κανένας ότι λυπόταν κάθε φορά που έπαιρναν για το εκτελεστικό, αλλά ήταν υπάλληλος. Έπρεπε να εκτελεί κάθε εντολή που έπαιρνε για να μη χάσει το ψωμάκι του. Και παρόλο αυτά προσπαθούσε και να μας πει και καμιά «καλή κουβέντα» επειδή ήξερε ότι υπήρχαν πραγματικά καρφιά και κτηνώδεις υπάλληλοι σαν αυτόν που έσφαξε το Στέλιο Μπάλα και που φώναζε και απειλούσε και όταν έβλεπε ότι δεν είναι κανένας γύρω του πετούσε καμιά κουβέντα ανθρώπινη.Εκείνο το πρωί στο αρχιφυλακείο είχαν μαζευτεί όλα τα τσακάλια κι ο Παγκράτης έκανε σαν αφηνιασμένος:- Αυτό μου φαίνεται, είπε στον αντιπρόσωπο ότι είναι τρελό. Έπρεπε να σκεφτείτε περισσότερο. Τι νομίζετε ότι θα κάνετε;- Θα κάνουμε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, του απάντησε ο κρατούμενος.- Θα πεθάνετε, του απάντησε ένας υπαρχιφύλακας που έσταζε δηλητήριο στην κάθε του λέξη και στην κάθε του χειρονομία.

Έτσι θα γλιτώσουμε και μεις από σας και θα ησυχάσει και ο τόπος. Άλλωστε τελείωσαν τα ψέματα. Θα πεθάνετε.Ο Παγκράτης δεν μίλησε. Έσκυψε μόνο το κεφάλι και έκανε ότι κάτι τακτοποιούσε στο τραπέζι. Ο υπαρχιφύλακας τα είπε όλα αυτά με μίσος και βγήκε έξω για να πάρει αέρα. Τον ακολούθησαν και οι φύλακες στους οποίους έδωσε εντολή να πάνε στις ακτίνες και μάλιστα διπλοσκοπιές. Τότε ο Παγκράτης είπε σιγανά στον αντιπρόσωπο.- Λάθος, λάθος τρομερό. Θα την πληρώσετε πάλι άσχημα. Και αφού έρριξε μια ματιά γύρω του πρόσθεσε: Εδώ είναι ο ίδιος ο Παπάγος. Η Κεφαλλονιά θα πνιγεί στο αίμα. Ο αντιπρόσωπος δεν απάντησε σε αυτά που του είπε. Αντίθετα επαναβεβαίωσε ότι αρχίσαμε απεργία μέχρι θανάτου και έφυγε.Στο μεταξύ ο Παπάγος αφού έκανε μια φανταχτερή δοξολογία, άρχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Ο στρατός πλημμύρισε το νησί.

 Ο Αστραπόγιαννος κατάλαβε πια τι είχε γίνει και σκόρπισε την ομάδα. Όλοι γίναν ξανά χωρικοί. Αυτός έμεινε με λίγους μόνο γιατί ήταν γνωστός. Αρχίζει ένα άγριο κυνηγητό. Ήταν μικρή ομάδα από 25-30 άτομα δεν μπορούσε να αντάξει άμυνα. Μπροστά σε αυτήν την θύελλα προσπάθησαν να κρυφτούν. Ύστερα από λίγες σχετικά ημέρες η ομάδα ουσιαστικά εξοντώθηκε. Όσοι είχαν μείνει με τον Αστραπόγιαννο σκοτώθηκαν. Οι πολλοί είχαν γίνει ξανά χωρικοί και σώθηκαν και έγιναν και σφαγές στα χωριά. Ο Παπάγος είχε θριαμβεύσει με χιλιάδες στρατό πάνω σε 25- 30 αντάρτες!Κατά τις 11 π.μ. γύρισε στη φυλακή ο διευθυντής και κάλεσε τον αντιπρόσωπο στο γραφείο του. Ο αντιπρόσωπος είχε υποβάλλει γραπτή αίτηση για ακρόαση. Στο γραφείο του διευθυντή που λέγονταν Βιζιρτζής ήταν και μερικά άλλα πρόσωπα. Ο αντιπρόσωπος κοίταζε τα άγνωστα πρόσωπα περίεργα. Εκείνοι χαμογέλασαν σαρκαστικά. Ο διευθυντής διέταξε τον υπαρχιφύλακα που είχε συνοδέψει τον εκπρόσωπο να βγει έξω και γυρνώντας στον εκπρόσωπο των κρατουμένων. τον οποίο γνώριζε πολύ καλά, γιατί πήγαινε συχνά στο γραφείο του και του είπε:- Τι είναι αυτό που κάνετε;- Απεργία πείνας;

- Ξέρεις ότι αυτό συνιστά στάση και πηγαίνετε αύριο κιόλας στο στρατοδικείο. Από σήμερα λειτουργεί στρατοδικείο και στην Κεφαλλονιά.

Μια συνοπτική διαδικασία και σε τρεις ημέρες πηγαίνετε στον Φάρο;- Έτσι και αλλιώς εμείς αποφασίσαμε να πεθάνουμε, να μην σας χρεώσουμε με σφαίρες. του αποκρίθηκε ο αντιπρόσωπος κοιτάζοντας τους δυο αγνώστους που χασκογελούσαν ειρωνικά.- Ότι θα πεθάνετε, θα πεθάνετε, του αποκρίθηκε ο διευθυντής. αλλά θα πεθάνετε όπως θέλουμε εμείς.Ο αντιπρόσωπος δεν του απάντησε. Έβγαλε ένα υπόμνημα που είχε συντάξει το γραφείο της Ομάδας Συμβίωσης και του το έδωσε.- Δεν παίρνω τίποτα, του λέει ο διευθυντής. Και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μιλάς εξ' ονόματος των άλλων. Ο εκπρόσωπος προσπάθησε να του εξηγήσει ότι καιρό τώρα τον δέχεται ως εκπρόσωπο των κρατουμένων. 0 Βιζιρτζής κοκκίνισε από το θυμό του, πετάχτηκε πάνω και φώναξε τον υπαρχιφύλακα.- Πάρτε τον έξω!

Ο αντιπρόσωπος επιχείρησε να αφήσει το υπόμνημα στο γραφείο του διευθυντή, αλλά τον έσπρωξε να μην μπορέσει να το αφήσει.- Δεν έχουμε κανένα διάλογο μεταξύ μας. Πήγαινε τε τον είπε στον υπαρχιφύλακα στην ακτίνα του και θα αποφασίσω για την ποινή που θα του επιβάλλω.Οι κρατούμενοι κλείστηκαν ουσιαστικά στα κελιά τους. Έβγαλαν έξω κάθε τρόφιμο που υπήρχε στα κελιά εκτός από το νερό. Η απεργιακή επιτροπή ανακοίνωσε στους απεργούς κρατούμενους ότι τρεις άνθρωποι στην ακτίνα μας (τη Β' που ήταν και η μεγαλύτερη) δε θα μετείχαν στην απεργία. Ήταν άρρωστοι κατά την ανακοίνωση και θα έμεναν για να εξυπηρετήσουν τους απεργούς. Ανάμεσα στους τρεις ήταν και ο Γουλιμάρης Γιάννης. Έπρεπε να διασωθεί το ανώτατο στέλεχος. Υποτίθεται ότι ο Γουλιμάρης κρατούσε τη γενική καθοδήγηση του αγώνα!Έτσι πέρασε το Σάββατο και την Κυριακή οι φύλακες είχαν γίνει προκλητικοί σε όλα. Ακόμα και κείνοι που συναλλάσσονταν μαζί μας απόφευγαν να μιλάνε.

Την Κυριακή απαγόρευσαν και το επισκεπτήριο. Είχαμε έναν δικό μας Κεφαλλονίτη που είχε επισκεπτήριο και θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τον έξω κόσμο. Οι φύλακες που έπαιρναν και έριχναν κανένα γράμμα χωρίς να περνάει από λογοκρισία δεν μας πλησίαζαν. Η επικοινωνία με τον έξω κόσμο ουσιαστικά κόπηκε από την πρώτη μέρα. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η είδηση πως η φυλακή της Κεφαλλονιάς κατέβηκε σε απεργία πείνας έφτασε έξω στην ενδέκατη ημέρα της απεργίας. Όλες τις ημέρες που απεργούσαμε κανένας δεν είχε πάρει είδηση.

Η παρουσία του Παπάγου στην Κεφαλλονιά και τα έκτακτα μέτρα που πήρε είχαν απομονώσει την φυλακή.
-

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

H αχαριστία της φυλής Μας

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας σφράγισε το τέρμα τησ προσπάθειας της Ανατολής να υποτάξει τη Δύση.Τότε συναντήθηκαν 2 κόσμοι, η Δύση απέναντι στην Ανατολή και νίκησαν οι Ελληνες δηλαδή, η Δύση.Η Δύση σα φρόνημα, αυτή είναι και και η τελική πραγματικότηα της Μάχης του Μαραθών το 490 π.χ.

Ο Αρχιστράτηγος Μιλτιάδης νίκησε τότε, αλλά μετά ένα χρόνο παραπέμφθηκε σε Δίκη, με τη κατηγορία "ότι εξαπάτησε το Λαό του".

Πρωτεργάτης της κατηγορίας ο Ξάνθιππος.
Καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο, επειδή δε παρευρέθηκε στη Δίκη (ήταν σοβαρά τραυματισμένος από τη Μάχη του Μαραθώνα).

Η ποινή μετατρέπεται σε ένα τρελλό χρηματικό πρόστιμο 50 ταλάντων.

Το τάλαντο ήταν ισοδύναμο 6.000 αττικών δραχμών και ζύγιζε 26 κιλά.

Για να καταλάβουμε το ύψος του προστίμου, τότε ένα μεγάλο εργοστάσιο έβγαζε 15 τάλαντα το χρόνο !

Το ΑΕΠ της τότε Αθηναϊκής πολιτείας, ήταν 6.000 τάλαντα !

Δηλαδή στο τραυματισμένο από τη Μάχη Ηρωα Μιλτιάδη, επεβλήθηκε πρόστιμο, ίσο με το 1/ 120 του ΑΕΠ της Αθήνας ! Πρόστιμο στον ΗΡΩΑ, που έσωσε της Αθήνα και ολόκληρη τη Δύση.

Τελικά τι συνέβη ? Ο Μιλτιάδης πέθανε στη φυλακή από σηψαιμία λόγω γάγγραινας του ποδιού, χωρίς να προλάβει να πληρώσει το τεράστιο πρόστιμο.

Το πρόστιμο δεν παραγράφηκε επειδή πέθανε και αναγκάσθηκε να το πληρώσει ολόκληρο ο γιός του Κίμων.

Η ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΊΑ...ΔΕΝ ΔΙΕΓΡΑΨΕ -λόγω θανάτου - ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ!

(το χαρμόσυνο μήνυμα της Νίκης στη Μάχη του Μαραθώνα, το έφερε στην Αθήνα, ο δρομέας Φειδιπίδης που ξεφώνισε "Νενικήκαμεν" και μετά πέθανε!)

Αυτή είναι η αχαριστία των Ελλήνων !

Πρόσφατα γιορτάσαμε τα 2.500 χρόνια της Νίκης στη Μάχη του Μαραθώνα !

Πώς άλλαξαν οι καιροί όμως με τους πολιτικούς μας !

Το σύγχρονο - μοντέρνο Ελληνικό Κράτος, διαγράφει τα πάντα !
.

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

θέμα μας η συνείδηση των παιδιών

Παλαιά τα παιδιά με φόβο έβγαιναν στουσ δρόμους. Σήμερα με τη καταθλίωση του πολτικού συστήματος, νάστε σίγουρο ότι θα βρίσκονται συνέχεια στους δρόμους , διαδηλώνοντας για γα δίκαια δικαιώματά τους.
Σήμερα όλοι μας, ζούμε τα ...καλλίτερα...των  χειροτέρων μας .
Ο Προβόπουλος συνεχίζει να μιλά για χρέος "χώρας που βρίσκεται σε περίοδο πολέμου".
Και ρωτά κάποιος, σε τι έφταιξε η σημερινή νεολαία ,γιατο χρέος της χώρας, για τη δυστυχία της χώρας της, για το μαύρο μέλλον της, για τη κατάθλιψη που της κληροδοτήσαμε !
Αυτά έκανε η δική μας γεννιά του Πολυτεχνείου και ας μη ...τα φάγαμε Ολοι Μαζί. Δυστυχώς της ευθύνη της κατάντιας της χώρας τη Φέρνουμε Ολοι Μας και θα τη μεταδώσουμε στη νεολαία μας.
Ας ξαναγίνουμε Ελληνες, ας ξαναγίνουμε Αργοναύτες.
 

ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

6/12/2010
ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ 9 ΜΗΝΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΌ ΤΗ ΒΑΡΕΙΑ ΜΠΟΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ, ΑΥΡΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο κ. ΣΤΡΟΣ ΣΚΑΝ, Ο ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ 2 ΧΡΟΝΙΑ,ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΔΕ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ .
-Η ΓΚΛΙΤΣΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΟΛΟΓΟ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΑΠΛΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΙΣΜΑ, ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ.

Οι έλληνες και το «παράλογο»

6/12/2010
-

Θα προκαλούσε την εντιμότητα και την ειλικρίνειά μας ο χαρακτηρισμός και η έννοια του παραλόγου; Ίσως ναι...η βασιλεία της λογικής και ο αυστηρός ορθολογισμός κυριαρχεί έντονα στο μυαλό μας. Η τεχικο-επιστημονική μέθοδος κατευθύνει τη ζωή μας. Βεβαιότητες και συμπεράσματα τείνουν στην αποκάλυψη της αλήθειας. Μία αλήθεια που ταυτίζεται μόνο με τον εαυτό της και όχι με τον ανθρώπινο παράγοντα. Επαναπαυόμαστε μπροστά σε αυτές και ελπίζουμε... ελπίζουμε στη λογική μίας αλήθειας χωρίς όμως να εξετάσουμε μία αληθινή εξήγηση, αν η μέθοδος και η τεχνική αποτελούν μία βέβαιη πραγματικότητα; Η «αιτιότητα» και το «πείραμα» μήπως πρέπει να υπερβούν την σκοπούμενη «αλήθεια» τους;

Ίσως από την άλλη όχι...η συνήθεια του «παραλόγου» να αποτελεί την βίαιη πραγματικότητα όσων αντιλαμβάνονται την ανάγκη υπερπήδησης των συνεπειών της «ορθής λογικής». Και την ονομάζω βίαιη γιατί το πνεύμα και η σκέψη ενός «παράλογου» ανθρώπου (γιατί το παράλογο δεν συνιστά σκέψη αλλά όργανο σκέψης), βρίσκεται σε αέναη πνευματική ανησυχία και κινητικότητα. Και η κινητικότητα οδηγεί στην σύγκρουση...σύγκρουση με τον «εαυτό» του, το «παρόν»,το «υπάρχον».
Ως εισαγωγή λοιπόν των εποχών που ζούμε, αλλά και προγενέστερων, οπού όλοι εμείς σαν «Ξένος», ένας - ένας χωριστά, συνειδητοποιούμε την γελοιότητα της ύπαρξής μας, μέσα από τον καθημερινό πόνο και τη διάψευση, αναζητούμε μία λύση. Ποια θα είναι όμως αυτή η λύση;

 Το λογικό συμπέρασμα; Ποια λογική θα ξεπεράσει τα όρια της «συνήθειας» που την ονομάζουν αδιάψευστη αλήθεια; Και η «πολιτική» ως πιο γόνιμο έδαφος αντανάκλασης των σημείων λογικής και παραλόγου στον άνθρωπο (ως κοινωνικό ον), πρόδηλα εκδηλώνεται. Η αρχαία φιλοσοφία εκπόρθησε τον ορθό λόγο ως αποκρυστάλλωση της «αιώνιας λογικής» και την «αλήθεια» ως αποτέλεσμα της παραπάνω ατέρμονης διαδικασίας. Το σκηνικό συνεχίζεται...το παράλογο αναδύεται στην ιστορία ως αλλαγή και ενότητα στο όνομα κοινωνικών επαναστάσεων. Το αποτέλεσμα...εξορθολογισμός του «παραλόγου». Ένα παιχνίδι ξεδιπλώνεται για χάριν της παγκόσμιας ευδαιμονίας. Το «παράλογο» του πολέμου εγκαταλείφθηκε, η «λογική» της πλάνης και της απάτης υιοθετήθηκε «μακρά χειρί».
Οι εκλογές αν άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες. Ένας «λογικός παραλογισμός» που δημιουργείται από την κατάσταση των τριάντα τελευταίων χρόνων με την απελευθέρωση των αγορών την υπερεκμετάλλευση και την συνεπακόλουθη συγκέντρωση κεφαλαίου- υπερκέρδους .
Η οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει το σύστημα του νεοφιλελευθερισμού σε παγκόσμιο επίπεδο ρέπει προς τον απανθρωπισμό και την εξαθλίωση των λαών. Στη χώρα μας, όπως και στον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό Νότο τα πράγματα μοιάζουν απροχώρητα. Το Σοσιαλιστικό Κίνημα, έτσι όπως θέλει να ονομάζεται, ύστερα από τα μέτρα οικονομικής «κατοχής», που κατόπιν επιλογής εισήγαγε στην Ελλάδα, προχωρά στην απόλυτη υποδούλωση της «λαϊκής κυριαρχίας» που ευαγγελίζεται. Τριάντα χρόνια υποτιθέμενης υλικής ευχαρίστησης, άκρατης κατανάλωσης, συνεχούς πνευματικής αλλοτρίωσης και «ηθικής» ενσωμάτωσης αποτέλεσε τη λογική ακολουθία τους. Η εξαφάνιση κάθε είδους ποιητικής τέχνης και η μεταμόρφωση της «αισθητικής» μπόρεσαν να βαθύνουν το σκοτάδι, χωρίς καμία λάμψη να αποκρύπτει το «ηθικό» και το «παράλογο».

Το πολιτικό γίγνεσθαι ξεπέρασε τα όρια της νόησης μας, που με περισσή λογική αναδεικνύαμε την αυτοκτονία μας. Μία ζωή συνηθισμένη, χωρίς νόημα, αμφισβητήσεις, προβληματισμούς...χωρίς το «παράλογο» ως κινητήριο δύναμη της ζωής, ως τον τόπο εκείνο όπου η λογική μας θα ονομάζεται «παράλογο» στην μαθηματικό- επιστημονική τους προσέγγιση.

Υψώνεται τώρα μια παράλογη ευαισθησία υπαρξιακής αναγέννησης. Η ανθρώπινη υπόσταση βρίσκεται καθηλωμένη σε μια σκέψη...σε μία σκέψη που πνίγεται στη νοσταλγία. Ποιο λοιπόν θα είναι το επόμενο σκαλοπάτι; Πως θα διαμορφωθεί το «είναι» εν τω «γίγνεσθαι» του κόσμου της ολότητας;

Άλμπερ Καμύ (Βραβείο Νόμπελ 1957): ...Γιατί η εξέγερση κάνει την ανθρώπινη υπόσταση να εξαρτιέται από μια πάλη που διαρκώς ανανεώνετai
-